Nawozy mineralne pozostałe

Nawozy mineralne – największe znaczenie ma skład

W uprawie roślin na skalę komercyjną znaczenie ma faktycznie każdy detal. Nawet drobne zaniedbania mogą przełożyć się na gorszy wynik ekonomiczny, a więc na opłacalność produkcji. Uprawa z zastosowaniem nawozów mineralnych jest po prostu koniecznością. Oczywiście nawozy mineralne dobiera się do specyfiki danej produkcji. Poszczególne gatunki zbóż, roślin okopowych, warzyw czy innych grup mają indywidualne potrzeby pokarmowe. Przy ustalaniu dawek nawozowych i przed wyborem konkretnych nawozów należy kierować się także zasobnością gleby w składniki pokarmowe. Dlatego często zleca się wykonywanie analizy laboratoryjnej na konkretnych polach.

Ogólny podział nawozów mineralnych:

• Nawozy azotowe – są powszechnie stosowane niezależnie od rodzaju produkcji. To nawozy mające największe znaczenie dla wzrostu roślin. Zabiegi zwykle są ponawiane w sezonie, jednak azotu nie można wprowadzać do gleby zbyt późno jesienią (obniżona mrozoodporność upraw). Jednocześnie nie wolno aplikować ich w nadmiarze (większa podatność roślin na wyleganie). Nawozy azotowe mogą mieć różną formę, np. szybszą azotanową lub wolniejszą amonową. Powszechnie używanymi nawozami azotowymi są saletra amonowa, saletrzak i mocznik.
• Nawozy potasowe – poza pobudzaniem rozwoju roślin w dużej mierze wpływają na ich odporność. Rośliny dobrze zaopatrzone w potas lepiej reagują na czynnik stresotwórcze, np. spowodowane suszą lub niskimi temperaturami. Na glebach lekkich nawozy potasowe najczęściej stosuje się w kilku dawkach, począwszy od zabiegu jesiennego; na ciężkich zwykle aplikuje się je jednorazowo. Na niedobór potasu wrażliwe są m.in. rzepak, buraki, ziemniaki, drzewa i krzewy owocowe.
• Nawozy fosforowe – przyjęło się, że wpływają nie tyle na wysokość, co na jakość plonu. W rzeczywistości jednym z działań fosforu jest zwiększenie wchłaniania azotu przez rośliny, dlatego pośrednio pobudza także wzrost. Nawozy fosforowe pobudzają rozwój systemu korzeniowego i pozytywnie wpływają na kwitnienie. Raz na 3-4 lata warto glebę sprawdzać pod kątem zasobność w fosfor.
• Nawozy wieloskładnikowe - zawierają dwa lub więcej związków pokarmowych. Mogą być dobrym „starterem” na rozpoczęcie wegetacji roślin lub stymulują ich odporność. Najczęściej zawierają azot, fosfor, potas oraz szereg mikroelementów.
• Nawozy wapniowe – dostarczają ważnego składnika pokarmowego, ale jednocześnie regulują odczyn gleby. Najczęściej stosuje się je jesienią. Wapnowanie pozwala na przekształcenie podłoży kwaśnych w środowisko bardziej przyjazne większości uprawianych roślin. Nawozy wapniowe występują w formie tlenkowej, węglanowej lub jako dolomity.

Jak stosować nawozy mineralne?

Najważniejsza zasada nawożenia roślin – zabieg powinien być zrównoważony, oparty o wiele czynników. Należy zachować równowagę, gdyż poszczególne pierwiastki mogą wzajemnie blokować się, a z czasem są wymywane w głąb profilu glebowego poza zasięg korzeni. Niedobory mają ogromne znaczenie dla plonu, w końcu rozwój roślin determinuje czynnik, którego brakuje najbardziej. Dotyczy to także składników pokarmowych. Jednocześnie zbyt duże nawożenie mineralne jest szkodliwe, gdyż może prowadzić do zasolenia podłoża lub osłabienia odporności. Bardzo ważne w uprawie roślin są mikroelementy. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek niedoborów najskuteczniejsze (najszybsze) jest nawożenie dolistne. Zabiegi dokarmiania powinno się wykonywać przy umiarkowanej temperaturze, w bezdeszczowej pogodzie. Jest to szczególnie ważne w przypadku nawożenia doglebowego pogłównego (granulaty lub proszek mogą przyklejać się do roślin) oraz dolistnego (deszcz szybko zmyje roztwór z roślin). Nawozy mineralne doglebowe warto wymieszać z wierzchnią warstwą gleby, to przyspiesza rozkład. Ważna jest precyzja zabiegu, poszczególne formy (granulat, proszek) powinny być aplikowane równomiernie na całej powierzchni pola.

Nawozy mineralne inne to bogata oferta obejmująca produkty o różnorodnym składzie. Warto sprawdzić poszczególne opisy (składy nawozów) i dopasować je do własnych potrzeb.